Дзевяць беларускіх кліпаў, якіх вы маглі не бачыць

Кароль заходнебеларускага рэпу ад сахі Пан Усялян разам з Бабай Нюрай дае чаду ў відэа пра вясковы летні варушняк. Гумар, сок, дыскач, начное вогнішча, жывая гаворка і настальгічныя ноткі.

Яшчэ адзін кліп пра спробу збегчы ад рэчаіснасці, хоць бы на час, пакуль гучыць заборысты біт, а Nevika годна сцеліць. Трохі карціннага канфлікту бацькоў і дзяцей у якасці прадмовы да песні яшчэ нікога не забіла. А трэндавыя псеўдадзевяностыя для алдоў — як трыпутнік на ваву.

Недаацэнены атмасферны кліп непрыхаваных аматараў Тур-дэ-Франс хочацца пераглядць зноў і зноў. Пад гэты халодны медытатыўны пост-панк можна гіпнатычна танчыць, заплюшчыўшы вочы, ці нерухома сядзець, утаропіўшыся ў экран. Горад, офісная штодзённасць, адзінота і заціснутыя глыбока ўнутр мроі, якія так ці іначай вырвуцца навонкі.

Рамантычная, іранічная, вынаходлівая гукавая ды візуальная стылізацыя ад Майкла Дайліды. Падарожжа на крылах ветру разам з матылькамі і пялёсткамі ружаў. Магчыма, менавіта такой казкі вам зараз і не хапае.

Гэтую жартоўную песню-жальбу многія маглі чуць у тым ліку жыўцом на выступах РСП, але для поўнага пагружэння хлопцы падарылі нам адмысловы крынжовы візуал. Буслы, мянты, мазы-трактары, пейзажы з айчынных рублёў і трэш-скульптуры з сена — ведаюць дзядзькі, чым крануць сэрца беларуса й беларускі.

Уявіце Івана Кірчука, Маргарыту Ляўчук і Сержука Доўгушава ў адным праекце: гучыць як фантастыка, а такі праект быў. І хай сабе «ніці» як спляліся, так і распляліся, але на памяць засталіся два цудоўныя пераасэнсаванні фальклорных песень і дзве выдатныя рэжысёрскія працы. Адна з якіх, акурат на трэк Lito, — Юрыя Дзівакова.

Гэта не зусім кліп, а простая і прыемная візуалізацыя кампазіцыі гітарыста Ilwood на словы Алеся Разанава. Гітара, вакал Веранікі Кругловай і надзвычайная паэзія — нічога лішняга.

Чым бавіцца моладзь у РБ? Размаўляе па-французску і гуляе ў хованкі сярод менскіх вуліц і плошчаў. Сюжэтны музычны міні-фільм з бесклапотнай юначай атмасферай і трохі снегу ў дадатак.

І напрыканцы, у рубрыцы «бэнээфаўскія дзевяностыя», мы ўспамінаем кліп NRM, які круцілі па БТ. Сёння такі разгул плюралізму і свавольства нам можа толькі сніцца. Двубой па паяданні жамяры на час, малінавыя пінжакі і круглатвары ўсмешлівы Вольскі, які поўняй вісіць па-над усім гэтым вясёлым вар’яцтвам.